titrek bir damladır aksi sevincin
yüzünün sararmış yapraklarında
ne zaman kederden taşarsa için
şarkılar taşırsın dudaklarında.
işlerken hülyama sesten örgüler
bir çini vazodan dökülen güller
gibi hülyada fecirler güler
buruşmuş bir çiçek parmaklarında.
gözlerin kararan yollarda üzgün,
ve bir zambak kadar beyazdı yüzün;
süzülüp akasya dallarından gün
erir damla damla ayaklarında.
sesin perde perde genişledikçe
solan gözlerinden yağarken gece
sürür eteğini silik ve ince
bir gölge bahçenin uzaklarında.
sen böyle kederden taştığın akşam
derim dudağında şarkı ben olsam
gözlerinde damla, içinde gam
eriyen renk olsam ayaklarında