ahmed arif 'in 1951 yılında ankara cezaevi'nde yazığı şiir.

birden
kurşun yemiş gibi susar
gözbebeklerime karşı
susar da
açılıp yol verir şehir
sade radyolarda bir gamlı hava
"elaziz uzun çarşı"

firarda gözüm yok
namussuzum yok
yok pişmanlık bir halim
yaslanıp
bir cigara yakmak isterim
dumanı cevahir değer

mağlup mu desem mahcup mu
ama ikisi de değil
ben garip sen güzel
dünya umutlu
öyle bir tuhafım bu akşamüstü
sevgilim
canavar götürür gibi
iki yanım
iki süngü