-
ayrıca uzun hava, ankara havası, halay havaları da sevmezler. ağzını yaya yaya "bunlarda şarkı mı yea " derler. tamam yabancı müzikler kalitesiz demiyorum ama bu türlerin iyiliği yadsınamaz bile. keşke avrupada da türkü evleri olsa. ne bileyim biraz gerçek sanatı öğretiriz temizliği öğrettiğimiz gibi. her yer blueslar rockla r&b jazz kalitesiz şarkılarla inlerken insanca bir şeyler dinletiriz. gerçi onlara da giderler mi bilmiyorum . şüphelerim var bu müzik kulaksızlardan ama neyse. -
bir şarkının kalitesi asla türüyle ilişkilendirilemez. bu yüzden türkü sevmeyen insanın, başka müzik türlerini dinlediği için kalitesiz şeyler dinlediğini söylemek yanlış olur.
şöyle ki. ne türküler var üst üste saatlerce dinlense bıkılmaz. insanı derde kedere boğar. ama ne türküler var birkaç saniye bile dinlemek insanın içini sıkıyor. aynı şekilde çok kaliteli rock şarkılar olduğu gibi allah sizi kahretsin dedirten şarkılar da olabiliyor.
bu yüzden türkü sevmeyi türk insanının bir zorunluluğu olarak görmemek gerekir. kalite türe bağlı değildir. ki blues, jazz, rock/metal gibi türlerin alt yapılarının karmaşıklığı göz önüne alındığında onlara kalitesiz asla denilmemelidir. sevilmeyebilir, bir şey diyemem herkesin kendi zevki. ama bugün çıkıp blues söyleyen bir adam sağlam bir türkü besteleyemeyeceği gibi, bir türkücü de blues bir beste yapamaz.
sevilmeyen türlere kalitesiz demeyi bırakmalıyız bence. ben bir şarkıya kalitesiz derken alt yapısının basitliğinden, sözlerinden, melodisinin yetersizliğinden yola çıkarak derim. örneğin rap pek sevmeme rağmen çok kaliteli olduğunu düşündüğüm rap şarkılar var. birbirlerinden çok farklı şeyler.
sonuç olarak dinlenilen müzik türü din, dil, ırka bağlı değildir. müzik evrenseldir. bir amerikan olan joe satriani, aşık veysel türküsünden etkilenip onun adını verdiği bir şarkı yapıyorsa bize de daha fazla söz düşmez diye düşünüyorum. -
Türk müziği yetiştiğiniz kültürdür, ailenizden biri gibidir. Sizi tanır, huyunuzu bilir, sizdendir. Mesela bir gün üzüldüğünüzde sizi teselli edecek kelimeleri en iyi o bilir.
Fakat zevklerin tartışılamayacağı şu kozmosda bir şeyi Sevmemek de sevmek kadar normal, sevmeyebilirsin. Ama ondan öncesinde kendi müziğini keşfetmek adına hiçbir şey yapmadıysan benim gözümde sen de bir çomarsın.
Bizde de nota, diyez, bemol falan olmasına rağmen Batı müziğinden -koma sesler- ile ayrılırız. yahşi batı filminin şu sahnesinde çok güzel anlatılmış.
(1. Dakikadan sonrasında)
O koma sesler müziğimizin rengidir, canıdır, duygusudur, hicranıdır, matemidir.Naif ve duyguludur türk müziği. Türkülerdeki sözler hep ortak acılarımızdır, bizim kişiliğimizdir.
Kendi müziğimizi tanımadan batı müziğiyle yetiştiğimiz için bize fazla kederli, depresif, sıkıcı gelebilir türk müziği. oysa keşfedince öyle zengin bir dünyası var ki. Ayrıca dinlediğiniz pek çok popüler rock ve pop parçalar (bkz: yıldızların altında) aslında sanat müziği eserleridir. bir şans vermekten ne çıkar?