pragmatizm ile aynı ana babadan kardeş, makyavelizm ile arkadaş hedonizm ile sevgili gibi düşünülebilir. yapılan iş yarar sağladıysa iyidir, doğrudur. keyif verdiyse ne ala çok doğrudur. bu uğurda fakirken kinizm, orta halliyken bireycilik, zenginken objektivizm kuruldu. ne diyelim işte pis pis şeyler. hırs aşılayan, kolektivizmi, ortak aklı hiçe sayan, kültürmüş, aileymiş, toplummuş boşversenecilik aşılayan şeyler. param olsa bunları hepsini hatmeder ezberlerdim. para olmayınca aşk meydanında hu deyip dönüyoruz işte.