nietzsche, leipzig’te bulunan besteci richard wagner ile tanışma şansını elde etti. 8 kasım 1868’de gerçekleşen bu büyük karşılaşma sonrasında nietzsche, onun müziğine hayranlık derecesinde ilgi duydu. her ikisinin de dehasını kabul ettikleri beethoven'a ve görüşlerini çok beğendikleri schopenhauer’a duydukları hayranlık, onları birbirlerine yakınlaştırdı. yaşam onları yan yana getirmişti.

wagner, nietzsche’nin babasıyla aynı yaştaydı ve kaynaklara göre ona şaşılacak derecede benziyor olmalıydı. nietzsche, bilinçsizce de olsa çaresizlikle bir baba figürü arıyordu. wagner, aynı zamanda, tasarımları kendi tasarımlarına bu denli uyan, karşılaştığı ilk kişiydi. o yüzden wagner’in, nietzsche üzerindeki etkisi o dönem büyük oldu.

nietzsche ilk buluşmasında wagner’e hem duygusal hem düşünsel anlamda idare edilemeyen bir tutkuyla bağlandı. bu tutku zaman içinde onun yerini alma isteğine dönüştü. bir süre sonra nietzsche, wagner’in eşi cosima’ya aşık olduğu için ona karşı ikilemli duygular süregelmiş ve çekememezliğin getirdiği ihanetle araları açılmıştır. wagner’i karşısına alarak övdüğü kadar şiddetle eleştiren nietzsche kıskançtır ve cosima’yı çok daha fazla sever. hiç kimse nietzsche’in gözünde wagner kadar yükselmemiş ve onun kadar alçalmamıştır. cosima, aynı zamanda wagner’in en büyük hayranı franz liszt’in kızıydı.

richard wagner güzel eserler yaratmış ancak kötü karakterli bir insandı. nietzsche ise kendisiyle barışık olmayan inançsız ve kötümser bir filozoftu. wagner’in aşırı milliyetçi tutumuna karşı nietzsche, din ve ulus kaynaklı geleneksel değerlerden kopmuştu ve dehasını hiçbir milletin malı olarak kabul etmiyordu. wagner'in, nietzsche'nin karşıtlık duyduğu "alman kültürüne" taraf olmasının yanı sıra alman halkının arasında ününü kutlaması yüzünden yabancılaştı. bütün bunlar, takiben, nietzsche'nin wagner'den kendini uzaklaştırmasına neden oldu.