-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.33)
metinlerini varoluş ve yokoluş üzerine kurarak varoluşçuluğu taşraya taşımasıyla özgünlük kazanan, sade dilinden yükselen müzikle giderek hayatı yazıya, yazıyı ise büyülü bir hayata benzeten bir yazar... yazma serüvenini "hayatı kelime kelime genişletmek" olarak adlandıran hasan ali toptaş, metinlerini birer senfoniye de dönüştürerek, dışarıyla içerinin, görünenle iç dünyanın, gerçeklikle rüyaların, somutla soyutun çarpışmasından doğan tekinsiz bir atmosfere çağırıyor okurunu. tam bir yazı ustalığıyla, türkçenin imkânlarını sonuna kadar zorlayarak, edebiyatın büyülü dünyasına kapılar açarak...ve benim gözlerim gördüklerimden yaratılmıştıo yıllarda,ellerim dokunduklarımdan.dilimi sormayın,konuşamadıklarımdandıve kanlı bir kitap gibi yatıyordu ağzımda."hasan ali toptaş, aklımızın ve dilimizin yerleşik egemen mantığına karşı ruhumuzun sözünü geçerli kılıyor."necmiye alpay (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
yalnızlık üzerine şiirsel metinlerden oluşan bir hasan ali toptaş eseri. çağdaş türk edebiyatı'nda kelimelerle en güzel oynayan yazar belki de toptaş. bu kitabı da şiirden çok deneme havasında olduğundan bunu özellikle hissediyorsunuz. ilk basımını 1990'da yapmış.
"yalnızlık alıp karşına kendini,
öteki kendinlerle konuşmaktır.
bakışmaktır, öteki kendinlerle;
dövüşmektir.
kimi zaman da, öldürmektir
içlerinden sana en çok benzeyeni,
benzemiyor diye." -
en sevdiğim.
“bu yüzden minyatür öpüşmelerde ölürdük biz,
onlar cennet gibi bir şeydi.
bakışırken bir de,
görüşürken ölürdük;
ve ölmek,
aşağı yukarı öpmekti.
ölmek suydu, ekmekti.”