zamanı oy, sesini sakla - ahmet erhan



  1. zamanı oy, sesini sakla... unutulmasın
    tarih düşür her yazdığının altına
    aynaya bak, yüzünü göm... unutulmasın
    bir gün küllerin savrulur nasılsa

    bence sen bir günlük tutmalısın
    solgun güller kurutarak yapraklarında
    yağmurda yürü, izini koru... unutulmasın
    toprağı eşeleyen çocukların avuçlarında

    şimdi kentlerin yalın-kılıç yalnızlığındasın
    geçtiğin kırmızı, durduğun yeşil... unutulmasın
    dimdik önündesin bir fotoğraf karesinin
    o fotoğrafta hiç sarı kullanılmasın

    iyi çocuk ol, acınla büyü... unutulmasın...

    1988
  2. zamanı oy, sesini sakla

    zamanı oy, sesini sakla... unutulmasın
    tarih düşür her yazdığının altına
    aynaya bak, yüzünü göm... unutulmasın
    bir gün küllerin savrulur nasılsa

    bence sen, bir günlük tutmalısın
    solgun güller kurutarak yapraklarında
    yağmurda yürü, izini koru... unutulmasın
    toprağı eşeleyen çocukların avuçlarında

    şimdi kentlerin yalın-kılıç yalnızlığındasın
    geçtiğin kırmızı, durduğun yeşil... unutulmasın
    dimdik önündesin bir fotoğraf karesinin
    o fotoğrafta hiç sarı kullanılmasın

    iyi çocuk ol, acınla büyü... unutulmasın...

    not; başlığı açmak için arattığımda, şiirin boş başlığı ile karşılaştım. sanırım daha önce burada bulunan, sonra ayrılan birinden kalan başlığın altını doldurmak da bana kaldı. keşke gitmeseymiş de çok daha fazla paylaşımda bulunsaymış düşüncesi gezindi zihnimde.