-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.00)
joyce ve kafka'nın açtığı yoldan yürüyen svevo'nun büyüleyici ve kendine özgü romanı zeno'nun bilinci, okurları yerinde duramayan ve durmadan kendini aldatan bir zihnin içine sokuyor. psikiyatrının ısrarı üzerine kaleme aldığı itiraflarında, zeno cosini hem işadamı hem de nevrotik kişiliğinin tüm detaylarını gözler önüne seriyor. bir yanlışlıklar komedisi, ağırdan almanın verdiği hazlara muzip bir tanıklık ve insan doğasının son derece açık bir biçimde masaya yatırılışı olan zeno'nun bilinci 20. yy. italyan edebiyatının en önemli romanlarından biri olmaya devam ediyor."bütün gece aralıksız devam eden o tufanı, uzun yıllar boyunca kimse unutamadı. yağmur damlaları sakin sakin, dimdik, hiç azalmadan saatlerce üzerimize boşalmışlardı. şehri çevreleyen tepelerden aşağıya doğru kaymaya başlayan çamur, bizim atıklarımızla birleşerekkanalizasyon sistemimizi adeta felç etti. bir yere sığınıp belki diner diye bir süre bekledikten sonra, hiçbir umut olmadığını kabul edip teslim bayrağını çektim ve tamamen yağmur sularının altında kalan kaldırımlarda ilerlemeye koyuldum."(tanıtım bülteninden) (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
italyan modernizminin mühim isimlerinden svevo'nun senilita ile birlikte en mühim eseri. zeno karakterinin bilincine gömüldüğümüz eserinde bunu sağlayan da tedavi gördüğü terapistinin yaşamını kağıda aktarmasını istemesidir.
zeno bilincini öyle bir açar ki yazdığı her ayrıntıda karakterin kurnazlığı, bencilliği, zaafları ve kimi zaman da pişmanlıklarıyla bilinci adeta elle tutulur bir hale getirir. özellikle sigara bırakma, evlenme süreci ve karısını aldattığı bölümler harikulade başarıyla işlenmiş ve ayrıca bir güldürü tufanı sunmuştur - tabi bendenize- -
psikanaliz sürecinde iken doktorunu bırakan zeno'nun hayatının tüm ayrıntılarının anlatıldığı svevo'nun başyapıtıdır. sigara bırakma süreci gerçekten olağanüstüydü. aile ve aşk hayatına da çok güzel değinilmiş. svevo'nun modernist anlayışı kendini gerçekten hissettiriyor. bu da kitaptan bir kare;
“gerçi yaşam biraz hastalığa benziyor benzemesine; nöbetleri, ayılmaları, kendine göre bir seyri var, bir günlük iyileşmeleri, kötüleşmeleri var. öteki hastalıklardan ayrı olarak, her zaman ölümcül. tedavisi yok. böyle bir şey bedenimizdeki delikleri yara sanıp tıkamaya benzer; tedavi olduk derken boğulup ölürüz.” -
bir nevrotiğin kendini anlamlandırma sürecini kendi gözünden anlatması ile oluşan kitap.
karekterimiz nevrotik kişiliğinin zorlanımlı yapısı gereği bir takım çatışmalar tarafından sürekli oradan oraya, bir tutumdan bir duygudan bir amaçtan bir diğerine sürüklenişini, bu bir şeylere sürüklenme ve bir şeyler yapmaya zorunlu olduğu hissiyatını ve tüm kendinliğini çözümlemeye girişir. kitabı okuyan bizler sigara içmeyi bırakma isteği onun tüm zorlanımlı davranışlarından kurtulma isteğini olduğunu fark ettiğimizde ve bu zorlantılı davranışın izinde karakter ile ilgili birbirinden karmaşık bir çok psikolojik yapıya ulaştıkça afallarız.