ölüm bana sırıtarak gel
ölümü öp ne olur
yüzünde o tanıdık riyakarlık
çünkü nice dost dediklerim sarılıp öptüklerim
suratlarında aynı eda ve sahtekarlık
elbette haksın haktan gelirsin
kimi gördük ki dünyaya kazık kakmış da kalmış
heykelin bile dikilse sen öldükten sonra
bakarsın tepene kuşlar kakalmış

car atıp şeş oynasam gene yenersin beni
ölüm bana gülerek gel ne olur
sırtımdan vurdurma beni alnıma sık kurşunu
karşıma geç yüzüme bak ve öttür baykuşunu

beni sordun mu ölüm ikiz kardeşin doğuma
bağlayan ne çözen ne hayat denen düğümü
kimi havyar yerken kimi soğan cücüğünü
üçbeş arşın beze sarar da öyle gidersin