ön yargıları doğuran his



  1. güncel sayılabilen bir örnek ile açıklamak gerekirse, günümüz türkiye'sinde kemalist bir kimse dindar kimselere ön yargı besleyebilir. öyle olduğunu kabul edersek, kemalist kimse karşısındakini '' yobaz'' olarak görebilir. izlenimi bu olduğunda , bu bireyi ilk gördüğünde, kemalist kimsenin geçmişinde dindarlar ile alakalı yaşadıkları veyahut okudukları ön yargıyı tetikler. eğer ki yaşadıkları veyahut okudukları , kendi kişisel hayatına zarar vermiş ya da verebilecek hadiseler ise bunlara karşı bir zafer isteği kemalist kişide oluşur. bu da intikamı doğurur. o zaman diyebiliriz ki , kaybedilmişlikler de intikamı doğurur. ön yargılardan arınmış insan ( hakikat ehli değil ise ) yoktur. çağdaşlık bunu istediği , çağdaş toplumlar ön yargısını bir nebze bastırmak, çoğunlukla gizlemeyi başarmışlardır. bu yüzden bugün bir cumhuriyetçi fransız napolyon ile, nazi olmayan bir alman ise hitler ile kesinlikle gurur duyabilir.
  2. önyargıları parçalamanın atomu parçalamaktan daha zor olduğunu söyleyen tezi düşünecek olursak önyargısız yaklaşıma ulaştıran bir hissin var olması daha iyi olabilirdi.