sinemanın vazgeçilmez temalarından olan ırkçılığı, köleliği konu edip de oscarlara, ödüllere boğulan filmlere hep biraz temkinli yaklaşmış, uzak durmuşumdur. o yüzdendir ki 12 years of slave'i de ancak ödüllere boğulduktan 5 sene kadar sonra izleme fırsatı buldum.

tahmin ettiğim gibi "bunu çok önceden izlemeliydim" dedirtecek bir şeyle karşılaşmadım. başarılı bir kitap uyarlaması evet. oyunculuklar başarılı. çekilen acılar, insanlığın utanç duyulası karanlık kölelik geçmişi başarıyla yaşatılmış, izlerken insan sinirleniyor da, üzülüyor da, yoruluyor da ama işte o kadar. film bitiyor, acı çekmiş insan hikayeleri seyreden seyirci, defteri dürüp kenara koyuyor. daha önceden akla getirilmemiş yeni bir düşünce zihinde yer etmiş değil. bazı seyirci haline şükrederken, bazı seyirci bir kez daha utanıyor insan olmaktan belki küçük bir an.

acının başarıyla ekrana yansıtılması yetmiyor bence bu noktada iyi bir film çekmiş olmak için. konu ırkçılıksa, kölelikse, savaşsa, kıyımsa üzerine illaki bir şey koymak gerekiyor artık, yeni bir cümle söylemek, yeni bir fikir ortaya atmak gerekiyor. yoksa bir günah çıkarma, iyi niyetli olursak bir anmadan öteye geçilmiş olmuyor.

daha önce çekilmiş ve muhtemelen daima çekilmeye devam edilecek olan kölelik temalı filmlerden bir diğerini izleyip insanoğlunun tiksinti uyandıran gerçeklerine bir kez daha tanık olmak isterseniz izleyin. trailer