-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
fransız yeni dalga akımının en gözde yönetmenlerinden olan ve üstad mertebesine ulaşmış jean luc godard’ın 1967 yılında çektiği "onun hakkında bildiğim 2 veya 3 şey" sinema dili, tekniği ve biçimi olarak özgün godard filmi olarak sinema tarihindeki yerini almıştır.
godard, filmlerinde sinema dili üzerine yoğunlaşarak bir biçim kaygısından çok sinemada olması gereken bir dil yaratmaya çalışmış ve sinemanın yansımanın gerçeği olgusunu bir tarafa bırakmayarak izleyiciyi film karakterleri ve konusuyla özdeşleşmesini engellemek için kendine has teknikler oluşturmuştur.
film, roman havasında ilerleyen sosyolojik saptamaları gerçeğin, bire bir yansıması şeklinde yapmayarak şehir, dönem, bireyler, ekonomik sosyal sınıflar derlemesini bi aile etrafında kurgulandırarak bize anlatmaktadır. ve de aşklar şehri paris'i "soft" acımasızlığın kenti olarak da bize göstermiştir...
-
1967 yapımı bir godard şaheseri.
godard tarafından tasarlanan afiş filmi şöyle duyurur:
''ona, yeni kapitalizmin acımasızlığı
ona, fahişelik
ona, paris bölgesi
ona, fransa'nın %70'inin sahip olmadığı banyo
ona, devasa bina komplekslerinin korkunç yasası
ona, aşkın fiziksel yanı
ona, gündelik yaşam
ona, vietnam'da savaş
ona, modern tele-kız
ona, modern güzelliğin ölümü
ona, düşüncelerin dolaşımı
ona, yapıların gestaposu''
son sahnesi vurucudur.
bence filmin en güzel sahnelerinden biri:
ekranda sadece bir kahve fincanı ve kahvenin dönüp duran ve dağılan köpüğü görülür.
bu sırada dış ses:
“ …yaptığım her hata yalnızlığımın farkına varmama neden olurken, nesnel yaşantımdan kaçmayı başaramayıp bilinç dünyamı izole ederken, var olabilmenin erdemine ulaşamayıp üstelik hiçliğe doğru da yol alamazken, dinlemek zorundayım, etrafıma daha çok bakmalıyım…dünyaya, aileme, ikizime.”