Ortalama bir Avrupa burjuva demokrasisinde bile nefret suçu kapsamina girecek ve yasaklanacak olan metinleri yazanların ilan ettiği gündür. Yazı yazmak tek noktada ifade özgürlüğüne girmez, o da nefret suçudur, ve sınırları evrensel hukuk normlarıyla tanımlanmıştır.

Serdar Tekin'in arendt Almanya'yı neden terketmişti başlıklı yazısından aşağıdaki bölümü, bu neyi savunduğunun farkında olmayan kitleye armaganim olsun.

"Kestirmeden söyleyeyim: Kötülüğün sıradanlığı, işlenen suçların sıradan olduğunu değil, aksine sıradan insanların, sıradan gailelerle, sıradan olmayan suçlara ortaklık edişini anlatır. Kişinin bir şeyi yaparken bunu yapmakla neyin parçası haline geldiğini düşünmemesini, doğru ile yanlışı ayırma yetisini kullanmaktan imtina etmesini anlatır. Yargı yetisinin “istimlak edilmesine” razı olmayı anlatır. Kişi hasbelkader bunları düşünecek olursa, bulduğu mazeretleri, sığındığı gerekçeleri, “ama sorumlusu ben değilim” demenin bin bir türlü yolunu anlatır. Nihayet, ehveni şerin de “şer” olduğunu anlatır."