evimden uzaktayken ve onu özlediğimde, geçtiğim yerleri hep bursa'da bir yerlere benzetmeye başladığımda açar dinlerim. bobby bare her "away from home" dediğinde "evet öyleyim" diye düşünürüm. girişteki "i wanna go home"u duyduğum an eşyalarımı toplayıp ilk feribotla gidesim gelir. gidemem daha da hüzünlenirim. bursa'da yürüdüğüm sokakları, gittiğim yerleri hatırlatır bana ne zaman dinlesem. zaten country tarzı farklı bir etki yaratıyor insanda. türkülerin falan vermediği yalnızlık hissini, uzakta olma hissini veriyor. bobby bare'e saygılarımı iletip uzun ömürler dileyerek ayrılayım.