-
youreads puanı (8.33)
-
masal gibi bir şarkıdır ve çok da güzel bir klibi vardır bana göre.kırlarda koşarak giriş yapan grup üyeleri,sıradışı kıyafetleri,enterasan yüzleri,özellikle de garynin yorgun bakışları,ve bakışlarının tamamen tersine bir parça muzip yüzü.öyle ki bazı yerlerde şiddetli bir gülme isteğine kapıldığını hissettim nedense. ve sonrasındaki anlık şehir manzaraları,sanki başka bir dünyadan kopuk kopuk gelen görüntüler gibi.grimsi bir şehir,taşıtlar,bir takım telaşlı insanlar,acelesi olmayanlar,insanlar,insanlar,insanlar ve onların içinde derhal farkedilen procol harum.bana nedense oraya ait değillermiş gibi geldi.klibin başlangıçtaki gibi bitmesi ise güzeldir ve sebebini bilmediğim bir şekilde beni mutlu eder. -
procol harum'un bilinen tek şarkısı.
halbuki ne kadar güzel gruptur kendileri... -
2006 danimarka konserinde Garry Brooker, hem tipiyle hem sesiyle Kenny Rogers'a benzemektedir. Ben şarkının bu orkestralı versiyonunu daha çok beğeniyorum.