korka korka değil, usul usul değil
elim yüreğimde çarpa çarpa geldim
aç kapıyı bak ne diyeceğim
bir senin ellerinden, bir senin gözlerinden
dişlerinden dudaklarından
nergisler ocak ayında açtı
kendimden bahsetmeyeceğim
yediveren güllerden
duvardan sarkan güllerden
çocuklardan, sabah erken okula giderlerken
atlardan bahsedeceğim
kan ter içinde atlardan.

aç kapıyı bak ne diyeceğim
ne kadar küsülü çocuk varsa barıştırdım, oynuyorlar
tam kırk çeşit sarmaşık gül buldum
penceremin dibinde açacak.
ekinleri dolu vurmadı,
çekirge gelmedi,
kurak olmadı.
yorgunum demeyeceğim,
bir evimiz olsa demeyeceğim,
yüreğim daralıyor demeyeceğim.
bir baksan gözlerime
başını çevirmeyeceksin,
yürüyüp gitmeyeceksin,
elini çekmeyeceksin.
bir baksan gözlerime
dağda yakılmış ateşler göreceksin.
aç kapıyı kim geldi bak
bak nasıl havalandı güvercin.
açmam diyemezsin artık,
aç!