en genel anlamda (bkz: görgü kuralları) anlamına gelen klasik türkçe bir sözcük öbeği.

özel anlamda ise; sofra adabı, konuşma ve dinleme (iletişim) adabı, centilmenlik kuralları, konuk ağırlama ve misafirlik adabı, gülümseme ve esenleme alışkanlığı gibi sosyal ilişkilerde ve topluluk içersinde dikkat edilmesi gereken geleneksel etik kurallar ve evrensel boyutta kalıplaşmış sosyo-etik kurallar bütünüdür.

erdemli bir toplumsal yaşam bakımından standart seviyede edinimi ve içselleştirilmesi kâfi olmakla birlikte, ileri seviyede adab-ı muaşeret edinimi kılık-kıyafet, aksesuar kombini, dans, flört gibi cemiyet hayatına yönelik hususlarda çok daha geniş kapsamlı bir davranış, alışkanlık ve imaj kültürünü ifade eder. (bkz: burjuvaziye giriş) (bkz: cemiyet hayatı)