afyonu patlamak

sabah uyanınca henüz kendine gelememiş, tadı tuzu olmayan insanlar için kullanılan bir deyim. afyonu patlamamış insanlar enerji yüklü insanları tam anlayamazlar ve bir çay bir kahve içmeden kendilerine gelemezler. afyonu patlamak için deyim dedim ama bir hikayesi var.

osmanlı zamanında, ramazan aylarında kişiler afyonları kağıda sarar ve sahur vakti gelmeden midesine gönderirlermiş. böylece sabah uyandığında o afyon kağıdın erimesi ile kana karışarak keyif verici etkisinden yararlanırlarmış. (mini çakallık var) eğer afyon midede patlamazsa adamın suratından düşen bin parça olarak güne başlar. o halini gören insanların da ilk aklına gelen "daha afyonu patlamamış" olurmuş.
kuşaklar boyu aktarılmış, deyim olarak yerleşmiş, bugünlerde ise afyon yerini kahveye bırakmış olarak devam etmekte. huylar ise aynı.