ağlayan kaya - didem madak

en çok sevdiğim şiirlerden.

ben şiirin nefer taşı
büyük bir amerika keşfettim ruhunuzda
ben başarıların kristof kolomb’u
ne duruyorsunuz hadi alkışlayın!

cennete gitmek isterdim otostopla,
cinnete kadardı tüm yollar oysa,
tüm hayatı okşamak isterdim kedilerin şahsında
tüm sarı, tüm kara, tüm yumuşak.
ilk sevgilimle bir kilisenin bahçesinde buluşurduk.
bir mezarlıkta öpüştük ilk defa,
rengarenk boncuklar saçılmıştı benden her tarafa,
kapkaraydı ama toprak.
binlerce ruhu taciz etmiş bir ilk aşk
tanrım sorarım sana neye yarar?
ipek yolunda ipektim o zaman
baharat yolunda baharat.
aşk kırmızı atlastı,
ten greenwich başlangıç meridyeni
yağmur yağardı, durmadan yağmur
coğrafyadan da anlarım, hadi alkışlayın!
keşke aşk şiiri yazsam
ne güzel,
aktarlara tarçın diye satardım
ticareti de öğrendim bakın,
hadi alkışlayın.

cesaret sanırım bir çeşit esaretti,
iskat edilmekti mirastan
tüm malvarlığını veremli kıza bırakmak
ananın vasiyetini çekirdek külahı olarak kullanmak
korkuyorum ama artık
hadi alkışlayın!

cesaretim bir süredir gözaltında
ihzar müzekkeremi kendim yazdım
tehlikeli sayılmam artık.
kalbimin kalın kitabının arasında kuruttum
onu orada
beş parmaklı bir çınar yaprağı gibi unuttum.
kalbim!
şiirimin hacer’ül esved taşı
hadi ama baylar,
bakın kaldıramıyorum,
yardım edin de şunu yerine koyalım.

hay!
keşke susmanın muhabbet kuşu olaydım.
ters pinokyo olmak istiyorum gepetto usta
kötülüklere boğulup
insanlıktan çıkmak istiyorum artık!
kafam karışık ama
yetişir!
bir beyaz balinanın karnında uyumak istiyorum artık.
camdan papuçlarım kırık
prens de bulamaz beni artık.
hayata söyleyin bundan sonra gitsin
anlamını masallarda arasın
hay!
ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım
da çiçekler açsın ruhunuz.
hadi alkışlayın!
biliyorum hala biraz safım.

keşfettim
küçük ruhlarınızdaki büyük amerika’yı
hadi alkışlayın!
bu sizin başariniz.