-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.94)
kanser nedeniyle 41 yaşında 2011 yılında yaşamını yitiren şair didem madak'ın 2. şiir kitabıdır. 2000 yılında yayınlanan grapon kağıtları şiir kitabının ardından 2002 yılında yayınlanmıştır, daha sonra ise bu iki kitabı 2007 yılında şairin son kitabı olan pulbiber mahallesi takip etmiştir. ah'lar ağacı kitabı adını aynı isimli şiirinden almaktadır.
-
her kitabın hayatta bir okunma zamanı var buna inanırım. isterseniz alın kitabı yıllarca rafta dursun, sonra açın okuyun, o yaşadığınız zamanlara daha uygun gelir.. dün bilge karasu'nun ne kitapsız ne kedisiz kitabında da bunu anlatan bir paragraf gördüm de inancım güçlendi. burda paylaşmak istedim...
neyse geleyim ah'lar ağacına ve didem madak'a...
uzun zamandır didem madak okumak istiyordum, hep derim şiir bence akıl işi değildir. bir kadın şair okumak bu yüzden hep ilgi çekici geldi, nereden başlamalı bilemedim...
dün başkasına kitap alırken gördüm metis indirimdeymiş bari kendime de alayım dedim. tamamen indirim etkisiyle dün aldım yani...
bu sabah okumaya başladım, üstelik elimde okumakta olduğum 2 kitap varken 3.ye başlamış oldum.. bitirdim kitabı, bu sefer elimde kalemle başa döndüm bir daha okudum çize çize... çizdiğim yerlerse hep kendime yakıştırdığım satırlar olmuş, sonra fark ettim.
benim için asıl anlamı; o kadar uzun süre okunacaklar listemde durdu ama okuduğum bu zaman, işte bu kitap için, benim ruh halim için doğru zamandı...
"dünyanın tüm acılarını kendi acısıymış gibi yaşayan kadınlar"ın duygusallığına göre bir kitap, varoluşsal sancılara sahip, yok yere acı çeken, aslına bakarsan böyle yaşıyor olmaktan da bir nebze zevk alan kadınlar için.
bana çok iyi geldi. kendi dertlerime ortak ettim, paylaştım. evet dedim mesela, bu cümle benim şu anımı anlatıyor. evet dedim bu kadın beni anlıyor, ben daha küçücük çocukken, sanki benim şimdiki halimi görmüş de yazmış bu satırları...
ve evet:
"bütün serotonin geri alım inhibitörleri birleşseler geri alamazlar çünkü
hayra yorulmuş bir rüya kadar sevinen hayatı"
ve benim gibi birçok kadının kendini bulacağı o minicik satırlar:
güzin ablası kitaplar olan bir kızdım
içim sıkılmasa o kadar
tek bir satır bile okumazdım.
okumanızı tavsiye ediyorum. ancak okumak için acele etmeyin, en doğru zamanda bu kitap gelip sizi bulacak... buna inanıyorum.
sevgiler. -
ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi tırnağıyla düzeltemiyor insan.
başka da bir şey yazmaya gerek yok. didem madak her şeyi anlatmış zaten.
ruhu şad olsun -
tüm kadın arkadaşlarıma didem madak kitapları hediye ediyorum onun hikayesini anlatıyorum bilsinler okusunlar onun şiirlerinde bulsunlar didem ablanın sahip olduğu gücü.
bir de didem abla keşke yaşasa diyorum yanına otursam hatta dizine yatsam anlatsam dinlese anlatsa dinlesem. nurlar içinde yat abla. -
didem madak, türk edebiyatının en iyi kadın şairinden birisdir. şiirlerini okurken acılarını avuçlarınıza almış gibi hissettirir. bütün şiirleri güzeldir. ne yazık ki erken kaybettiğimiz değerlerimizdendir.
!---- spoiler ----!
bazen ah diyorum durmadan,
şimdi ben ahlatın başında,
otuz iki yaşımda.
ahlar ağacı gibi.
rengarenk çaputlar bağladım yıllarca dallarıma, mavi, mor, kırmızı ve yeşil,
istedim, hep istedim,
sen iste derdim, iste yeter ki vereyim.
her istediğimi verdim.
arttım, fazlalaştım,
eksikli yaşamaktan.
ahlar ağacıyım, gibisi fazla.
başka bir şey istemem
artık beyazlaşan üç-beş tel saçıma,
hesabımı vermekten başka.
!---- spoiler ----! -
ne çok "ah" çıkmış yüreğinden bu koca yürekli kadının.. kitap güzel, kitap okunası.. okumaktan öte; durup durup düşündüren. gizli saklı duyguları birden bire yüreğinizden çıkartıp sizi ele veriyor kendinize karşı. bir nevi ayna oluyor geçen zamana karşı aranızda.
bütün karmaşanın ortasında, bir es'vermek isterseniz kendi iç yolculuğunuza dair bu kitap ile yola çıkın derim. -
metis yayınları sayesinde ilk kez tüyap kitap fuarında şiirleriyle tanıştığım yazar ve okuduğum ilk kitabı. fazlasıyla samimi şiirler hatta aradan uzun zaman geçiyor ve birden aklınıza geliveriyor. kendi kendinize "bir insan bu kadar acı çekebilir mi?" diye sorguluyorsunuz her defasında.