1. "insan hakikat için yaşamaz, kendi için yaşar. çünkü insan hakikate ulaşamayacağını bilir. her şeyi zıddıyla idrak edebilen aciz bir zihnin hakikatle karşılaştığında vereceği ilk tepki şüphedir. çünkü onu doğrulayabileceği başka bir şey yoktur. sadece hakikat kendisini bilebilir. bu tüm teizmden, insan arzularının ve kimliklerin ideallerinden ötedir. bu yüzden irade kendini hiçliğe bırakmadan önce varlığın tüm imkanlarını keşfetmek ister. bu sonsuza yakın alemlerin ve içinde dönüp duran her şeyin başlıca sebebidir. ve böylece bazıları dans edebilip gülerken bazıları acı içinde kıvranan tüm insanlar aynı kişinin suretleri gibi olarak ortaya çıkar.
    yani aslında şüphe yok olduğunu idrak etmeden önce var olmaya çalışmaktır. insanlar bu yüzden 'ben' der. çünkü hepimiz hayatımızdan şüphe duyarız. çünkü hepimiz en kesin ölümü biliriz."
  2. eski farsçada “bilginin efendisi” anlamına gelir. zerdüşt dininin en yüce tanrısıdır. ahuramazda bu dine göre iyiyi ve doğruyu temsil eden varlıktır. islami kaynaklarda “hürmüz” olarak geçer. bu inanışın kapsadığı dine zerdüştlük veya mazdaizm de denilmektedir.