aidiyet



  1. bir anlamda psikolojik mülkiyettir. doğaya ve dolayısıyla kendine yabancılaşma süreci ile beraber varoluş sancılarına gebe olsa dahi conatus'un arzu istenci bakımından, sevinç örgütleyici bir rolü de olabilir.
  2. her türlü düşüncenin bu duyguyla normalleşmesi, güven vermesi, insanın karmaşık davranışlarının bi nebze düzelmesi çünkü gidecek ve dönecek bir yer olduğunu bilme hissi bambaşkadır. doğaya ait olduğunu düşünme hissi ise daha bi başka. hepimiz doğaya aitiz. içimizde ondan bir parça taşıyıp ona karışacağız. (*:gömülmekten bahsetmiyorum)