1. deneycilik. empirizm. baştan tabula rasa'dan bahsetmek lazım, john locke descartesin aksine insanın doğduğu anda zihninde hiçbir şey olmayacağını söyler. boş levha gibidir der.

    bu dayanakla ampirizm her bilginin kaynağının deneyimler olduğunu ortaya atan akım olmuştur. bilgiler deney, gözlem ve duyularla elde edilir. burada dikkat çekilmek istenen nokta tanrı fikri, matematik, mantık, düşünmenin diğer yasaları (özdeşlik, çelişmezlik vs) bunların hiçbiri yoktur varsayımıdır. dünya üzerindeki bilinen ilk savunucusu epiküros'tur. epiküros'a göre duyular yoluyla edinilen bilgiler en doğru bilgilerdir, fakat zihnimiz ve yargılarımız bizi yanıltır.

    john locke ve david hume bu akımın en bilindik öncüleri. newton'un deney yasalarından da faydalanmışlardır. insan hayatına ancak aklın kılavuzluk edebileceğini, eylemlerimizi aklımıza göre gerçekleştirmemiz gerektiğini savunmuşlardır. bu bakış açısı avrupada aydınlanma çağının başlangıcı olarak kabul edilir. aynı mantıkla liberalizm'in de öncüsü sayılır.

    ilgi: (bkz: tabula rasa) , (bkz: rasyonalizm)
    abi
  2. (bkz: deneycilik) (bkz: empirizm) (bkz: ampirizm)

    insan zihninde doğuştan bir bilgi ya da bilinç olgusunun olmadığı tespiti üzerinden, insanın nesnel bilgiye algılarla, duyularla ve yaşadığı tecrübelerle birlikte sistematik bir birikimle eriştiğini savunan kuramdır.

    akılcılık (rasyonalizm) kuramına tepkisel bir yaklaşım olarak doğmuştur. insanın nesnel bilgi ve birikim sahibi olmasında aklı doğrudan hiçe saymamakla birlikte, elde edilen bilgileri somut ve işlevsel hâle getirenin duyu ve deneyimler olduğunu savunmaktadır.