-
anı yaşamak bencillik değildir, anı yaşamak şuan bunu yazmak istememdir, o an canın dondurma çeker yersin, o an canın sabaha kadar dışarda takılmak ister dışarda takılırsın... bu yüzden hayatını son gününmüş gibi yaşamalı, her günün için de inşaatına bir tuğla eklemeyi unutmamalısın ki geleceğin içinde bir yatırımın,birikimin olsun.
kısacası anı yaşamak bu ölümlü dünyada ki salataya benzer; tuz hep anı yaşaman gereken kısımdır. yaşlandıkça tuzu azaltman gerekir çünkü salatanın içinde yeni bireyler katılmıştır.
dzt: imla -
hayatın tüm sikkoluğunu unutup o anki yaşanan durumları ve zamanı yavaşlatma taktiğidir -
anı yaşamak o an orada olanlar haricinde kalanlara, o an "orası" dışında yaşananlara, yarına ve düne gözlerini yummak, kulaklarını tıkamaktır. yalnızca o an kendi isteğinin olup olmadığıyla, o an mutlu olup olmadığınla ilgilenirsin ve bu da tam manasıyla bencilliktir.
öte yandan, gelip geçici isteklere dayalı bir eylem olduğundan, uzun vadede tutarlılıktan ve "mantık"tan yoksundur.
neden diye sorulduğunda "işteeee" diye cevap verenlere göre bir eylemdir. mantıktan uzak yaşamayı ve içi tarafından güdülmeyi sevenlerdenseniz, seveceğiniz türde bir aktivite. -
sanki istese baska bir zamani yasayabilecekmis gibi... -
aslında imkansızdır. "bugün"ü "dün" yaptıkların yada yapmadıkların şekillendirdi. "yarın" yokmuş gibi yaşaman için günün sonunda ölecekmişsin gibi davranman gerekli. nasıl olacak bu işler? -
bu kadar ciddiye alınmasını anlamadığım söylem. şu anlayışın gerçek hayatta pegasus kadar bahsi olmaması gerekir. komünizme benzetiyorum ben bunu. biriken sermayeyi yiyene kadar rahatsın. sonrası? ideolojiyle ısınalım. hayatımızı planlarken beş yıllık kalkınma planları veya uzun vadeli bir stratejik plan yapmayalım tabi ama anı nasıl yaşayacağız? ne romantik söylemler. anı ne yaparsak yaşamış oluruz? şu on dakika için bir öneri gelir mi ki? -
geçmişi unutamayıp an'ı yaşamazsan zararı sana, an'ı yaşayıp geçmişi unutursan etrafındakilere zarar verirsin ' der, olaydan çekilirim. -
genellikle mutluluğun sırrı olarak görülen eylem. ne kadar başarılabilir? başarılabilir mi? orası tartışılır ki ya gelecek kaygısı ya da geçmişin etkileri ağır basar bende genellikle. -
bana kalırsa anı yaşamak gerekeni yapmaktır. gereken dediysek açlığı bitir falan değil. daha minimal şeyler. açsan yemek yemek sınavın varsa okumak gibi.
anı bu şekilde yaşarsanız, üst akla ihtiyaç duyabilirsiniz. gereken nedir diye düşünmemek için.
gereken de aslında kendine yakışanı yapmak bence. -
geçmişi unutmak ve yarını kaçırmaktır.