• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (8.00)
ankara'da mevsimler - ali ulvi özdemir
"üşüyor musun?""hayır, sen?""ben alışığım bu soğuklara...""evet sen askerdeyken değil mi?"ikimiz de gülüyoruz.böyle olabilirdi. soğuk odamda sırt üstü yatmış tavana bakıyorum. yalnızlıklarla dolu bir roman bu.işte o zaman yasaları keşfediyorum: madde 1 - söyleyememek ayrılık provasıdır.madde 4- sizin olmayan sözcükler size ihanet eder.madde 7-aşk varsa kendini kesinlikle ortaya koyar.madde 12- aşk kendinden üstün kuralların varolduğu bir dünyaya doğmaz.madde 21-aşk, aşkı kanıtlama çabası olamaz. aşkın gözleri bizim değildir.madde 24-aşk bir emanettir. onu size veren reddedilme korkusunu alır da verir.madde 25-sen kendin misin, yoksa başkalarına göstermek istediğin kişi mi? aşkyalnızlıkla sınanmamış ruha çok ender emanet edilir.madde 31 -kirlenme her yerde olsa bile arınma içindedir.madde 41-aşkı duymak için "dur bir nefes alayım," demene gerek yok. o müthiş bir ele geçiricidir. o seni ele geçirmeden başkaları seni ölü ele geçiremez.madde 45-başka birinin çıkarı olmayan bir "sizin başarınız" yoktur. oysa aşk bir eşitiik değildir; aşk, başarmak olamaz.


  1. yazarın kendi yaşam öyküsü olduğundan mıdır bilinmez. çok içten bir anlatımı var. bunun neticesinde insanın kendisinden izler bulması gayet mümkün. lakin kitabı bulmak biraz sıkıntılı çünkü çok az yerde satılıyor. umarım bulursunuz.