-
şu absürd muhabbetlerimize sahne olduğu için daha da bir sevdiğim. masada tarhana çorbası içerken bir yandan instagram hesabindan gizem k. için yaptığı yorumu ısrarla okumam için aranıyor. eşzamanlı olarak anlattığı 3 komşusuyla bugün yuşa hazretlerine giderek kerem'le bana nasıl dua ettiğine dair detaylara karşılık, kısmet temalı dualarının bizde tutmamasına rağmen en azından öbür tarafta kendisine net fayda sağlayacağı ihtimalinden dem vuran yanıtım onu yeterince tatmin etmedi ki konu ani bir manevrayla acun'un survivor'da ninja warriors tarzı oyunlar yapması gerekliliğine bağlandı. ütopyaydı, gerçeğim oldu. -
danteliyle oyasıyla, tespihiyle, seccadesiyle, lalegül tv'si ile benim için bir dergah evi gibi. ziyaretimdeki en önemli faaliyetim yemek içmek oluyor, anneler evlatlarını sanırım karnı doldurulması gereken varlıklar olarak algılıyor. sehpalar ise anne evinin askerleridir, sehpa olmayan eve anne evi denmez. -
kainatın her güzelliğine tanık olmuş da olsan, anne evi, içeri girdiğinden itibaren "ulan huzur bu be" diyebildiğin yer. ne samimiyetsizlik vardır ne bir işgüzârlık. içinden geldiği gibi davranabildiğin anneye ait her şey ile mutlu olabildiğin bir yerden daha başka neresi güzel olabilir? -
bir kiz cocugu icin asla "babaevi" 'ne rakip olamaz...
bir erkek cocugu icinse daha cok ev yemegi manasina gelir.