-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
antabus, yaşadığımız şiddet ortamının kaynaklarını, bu şiddetin yarattığı insanlık hallerini anlatıyor. bu kısa romanın anlatıcı kahramanı, işçi sınıfına mensup genç bir kadın; leyla. bir konfeksiyon atölyesinde çalışan leyla, sessiz sakin, "sıradan" bir hayat kurmak ister. fakat hayatı seçimleriyle değil, kendisine dayatılanlarla şekillenir.
içinde bulunduğu durumdan kurtulmak için kendince yöntemler geliştirmekten vazgeçmeyen leyla'nın ve nice kadının hikayesi antabus.
-
kitapta, bir yandan belki kendi evimizi görüyoruz, belki komşumuzu belki de köşe başında her gün selamlaştığımız dışarda güleryüzlü evinde zalim bakkal amcayı... bu topraklardan, şiddetten, acımasızlıktan, çaresizlikten ve duyarsızlıktan dem vuruyor kitap. görüp geçtiğimiz, durup dinlemediğimiz, bakıp görmediğimiz gerçeği bir kez daha gösteriyor. “geçmeyin” diyor, “geçip gitmeyin.” herkesi kendi cehennemini görmeye davet ediyor. harekete geçmek ve direnmekse tek yol! o yüzden şahiner “umut, direniş ve dayanışmada” diyor. -
kitaptan uyarlanan ve yönetmenliğini ilham yazar’ın üstlendiği aynı isimli tiyatro oyunu, erdal beşikçioğlu’nun genel sanat yönetmenliğinde izleyici karşısına çıkmaya hazırlanıyor. oyundaki tek karakter olan leyla'yı nihal yalçın canlandırıyor. -
"gaddarın suçu zulmettiğinde araması yüzsüzlük mü kendini bilmezlik mi kolay kolay anlaşılmıyor." -
sayfayı çevirmeyin! aslında bu cümle bir tokat hepimiz için.
her gün okuduğumuz ,gördüğümüz,duyduğumuz kadına şiddet olaylarını tüm çıplaklığıyla anlatmış bize seray şahiner.isveç modeli mutlu aile tablosunun bizdeki uyarlamasının ironisi acı acı güldürdü maalesef. insan nasıl yavaş yavaş delirir cümlesi beynimde çakılı kaldı tüm okuma boyunca.
oyunu izleyemedim ama dört gözle tekrar sahnelenmesini bekliyorum.
kadına şiddette hiçbirimiz masum değiliz,hiç birimiz
son olarak
"pozitif enerjinin amına koyduk"