soru varsa cevap da vardır der kimileri. oysa varlıkta diyalektiğe bel bağlamak duygudan mücerred bir akıl olabileceğini söylemek gibidir.

zannımca arayış, soru ve cevapların dışında üçüncü bir yoldur. kimisi sorar kimisi cevaplar, ekseriyası bilinçli ya da bilinçsiz arar. korkulan odur ya, bir yere varılmaz. ama en nihayetinde kişi arayışa çıktığını hatırlar. sorular ve cevaplar anlamını yitirmiştir.

arayış kelime olarak sanki bir işteşliği barındırır. bir şeyin peşindeyken bir şeylerin senin peşinde olması. kovalamacanın soluğu zihnin sebatıyla ilintilidir. irade bu noktada en baştaki halinden çok daha önemli bir hal alır. bir şeye başlamak kolaydır, peki ya devam etmek?