ay zeytin gece

kamçılı karanlıktı geldin üstüme
bütün masalları dolaştın
ay zeytin gece
ay vurmuştu alnına
perçemlerin tokat akıtması
yorgundu atılmış yılan derisi
değiştirilmiş güvercin gömleği tende
nereye gidiyorsun, dedim
zeytinlerin arasından
siste silinip giderken yollar
aydı zeytindi geceydi
korkmadım bağırdım ardından
aydaki zeytindeki gecedeki delikanlı
nereye böyle
aldı rüzgar sesimi duyurmadı
vurdu geçti durduğum yeri
gümüşünü silkeledi yüzüme
atının kanatları
ben öldüm, ölüm bulunamadı
kamçılı bir karanlıktı
hikayemin gecesini dürdüm de
kimse çıkamadı dışarı
ay kaldı zeytin kaldı gece kaldı
sis kaldı yollar kaldı
karanlıktı.