sadece dört satırdan oluşan, ama saatlerce bıkmadan, sıkılmadan dinlenebilecek bir şarkı.

şarkı boyunca sevgiliye “gel” çağrısı yapılsa da aslında boş bir çağrıdır bu. çünkü sevgilinin gelesi yoktur. çünkü sevgili bir kere gitmiştir, bir kere giden bir daha dönmez. dönse de eskisi gibi olmaz. zaten zorla güzellik olmaz ki. üst üste gel desek de, defalarca çağırsak da, yalvarsak da bir kere giden sevgili bir daha dönmeyecektir.

şair, çok aşık olduğundan olsa gerek, bu gerçeği göz ardı etmeye çalışır. ama edemez, kaçamaz bu gerçekten. belki de şarkı bu yüzden kısacıktır; uzun bir şarkı yazmak istemez şair, zira artık kabullenmiştir gidişini. giden ve asla dönmeyecek olan biri için boş yere şarkı yazılır mı hiç?