truman capote' nin bizzat kendi çocukluğundan izler taşıyan yayınlanmış ilk romanı. bu romanın 95 yapımı sinema filmi de yapılmış henüz izlemedim. other voices other rooms

kitapta özellikle randolph' un aşk ve yalnızlık üzerine konuşmaları dikkat çekici gerçekte bu kişi kim ise muhakkak capote' nin yazım hayatına başlamasına katkıda bulunmuş bir kişi veya ilham perisi.

!---- spoiler ----!

aşıktım. sıradan bir söz bu kuşkusuz ama sıradan bir olgu değil, çünkü çok azımız aşkın sevecenlik olduğunu, sevencenliğin de, insanların yarıya yakının sandığı gibi, acıma olmadığını biliriz; aşkta mutluluğunsa her türlü duygunun bir başka insanın üzerinde odaklanması demek olmadığını bilenlerimiz daha azdır. insan sevdiği kişinin sırf simgeler duruma gelmesi gereken pek çok şeyi de sevmek zorundadır her zaman; bu dünyada sevilen kişiler sevenlerin gözünde çiçek açan leylaktır, gemi ışıklarıdır, okul zilleridir, bir doğa görünümüdür, anımsanan konuşmalardır, dostlardır, bir çocuğun pazar günüdür, yitik sesler, insanın en sevdiği takım elbisesi, güz mevsimi, bütün öteki mevsimler, bellek, evet, yaşamın toprağı, suyu olan bellek. nostaljik bir liste ama zaten bundan daha nostaljik bir konu nerede bulabilir insan?
*********
tozları asla birbiriyle döllenmeyecek olan bir çiçek gibiydim.
*********
beyin öğüt dinleyebilir ama yürek dinlemez, coğrafyası olmadığı için aşk da sınır tanımaz: istediğin kadar bastırmaya, dibe itmeye çalış gene de yukarı çıkıp suyun yüzüne vurur: ayrıca neden olmasın? bir insanın doğasında yatan her türlü aşk doğal ve güzeldir; bir insanın bir şeyi sevdiği için ancak ikiyüzlüler suçlayabilir, duygu cahili olanlar, cenneti gösteren oku, teleş ve kaygıdan, cehennemi cehennemi gösteren okla karıştıran, doğruluk meraklısı kıskanç kişiler.

!---- spoiler ----!