başkaları ne der düşüncesiyle hareket etmek



  1. eminim ki her insan bir miktar da olsa bu şekilde hareket ediyordur. yalan söylemeye gerek yok bence.
  2. kişinin kendi düşüncelerine saygı gösterememe durumlarından biri. hayatını yaşamak isterken başkalarının düşüncelerini de katarak öyle yaşamaya çalıştığından, ne tam olarak kendi hayatını yaşayabilir, ne de başkalarının söyleyeceklerini düşünmekten kendini alıkoyabilir. özgüven eksikliği de bu konuyla bağlantılıdır.
  3. çok afedersiniz boktan bir seydir.
  4. şimdi burada şöyle bir ayrım yapmak istiorum.
    bazen başkaları ne der düşüncesi kendi ahlak anlayışımızın yansıması oluyor aslında. yani o hareketi biz de kendimizde veya bir başkasında gördüğümüzde yadırgıyor ve bunu 'ay elalem ne der ' şeklinde dile getiriyor olabiliriz. yani aslında bu gerçekten de -bizim açımızdan- kötü bir şey ve insanlar hakkında kötü konuşmakta haklılar.veya bizim ahlak anlayışımız elaleminkiyel ortak.

    ama iç huzurumuz açısından sorun olmayan bir şeyi sırf milletin kötü bakışlarına maruz kalmamak için yapmamak gerçekten kötü bir şey. misal millet bakıyor diye şort giyilmesin mi? millet baktığında utanıyorsan(bacaklarım görüldü veya beni ayıpladılar şelinde) ilk paragraftakidir ama sinir oluyorsan ikincisidir. (taciz olmadığı varsayımıyla okunacak)
  6. başkalarının hayatını yaşamaktır biraz. hiç kendi olamamaktır. bir ömür savrulmaktır, başkalarının hayatında. düpedüz saçmalık, nereden baksan tutarsızlık, nereden baksan ahmakça.
  7. kimse kusura bakmasın ama varoş mahallelerde çoktur, konu komşu ne der diye insani ilişkileri geçtim giyim kuşamdan, kendi evine dönüş saatine kadar insanoğlu gözetlenir. bu gözetlemelere göğüs gerebilme kabiliyeti ise kişiden kişiye değişir. bir kere geldiğimiz şu fani hayatta, mutlu olmaktan öte bir şey olmadığını düşünüyorum ve bireysel özgürlükler bu bakışlar altında ve dedikodular ile kısıtlanıyor ise bir kalkan'a sahip olup mücadele etmek gerekiyor.
    yalnız kalmaktan korkan insanlar, başkalarının ne der kaygısını sanki daha çok taşıyor. hal böyle olunca kalabalıkların dikkatini çekmeyecek şekilde ve gruplarından dışlanmamak için var gücüyle çabalayan bu kişiler çevremizde.
    ben de mahallemde millet ne der bakışlarını fazlasıyla derinden hisseden birisiydim. ankara piyangotepe ve papazderesi gibi iki semtte büyüdüm ve saçlarımı uzatıp şort giyme cesareti gösterdiğimde müthiş bir mahalle baskısı olmasına rağmen karşı koymayı bildim. bir kaç kere saçım uzun diye dayak yemişliğim var. sonra tepeme çöke çöke o çıkışlarım malesef son buldu. dümdüz birisi olup çıktım. bu sefer walter white nasıl olunur onun üzerine çalıştım. yaşamadan tek tip cümlelerle öğrenilecek kavramlar değil, hızlı öğrenip refleks geliştirerek üzerine gidilebilir.