1. sorunun ne olduğuyla doğru orantılıdır. hayır diyebilmenin hazzı ve erdemi daha büyüktür. hayır demek güç ister. hayır diyebilen bir insan, hiç birşeyi kaybetmez.
  2. hayır dememekle neler kaybederiz diye de derlemek mümkün sanırım.

    zaman kaybederiz. kendimize ait hani hiç o ayıramadığımız zamanlar. insanlar sizi bencillikleri uğruna fütursuzca kullanırken sizden çaldıkları zamanlardır onlar. hayır demek, işte o kadar önemlidir.

    kendimize olan saygımızı kaybederiz. bir başkasına değiştiği için kızıyorken çoğu zaman, neden kendimiz dışına başka bir sebepten bu kadar kolay çıkabildiğimizi düşündünüz mü hayır diyemezken? aman hatır gönül kırılmasın diye, kendi öz'üzünüzden feda ede ede azaldığınızı da hissedemediniz çoğu zaman belki de.

    emeklerimizi kaybederiz. insanlardaki vefa duygusunun nasıl erozyana uğradığını görmeyen yoktur içinizde. hal böyleyken de insanlar, sizin onlar için yaptıklarınıza aldırış etmeden sürekli olarak sizden bir şey isterler. siz de dosttur nasıl olsa arkadaştır, eski günlerdir... diye diye emeklerinizden çalarsınız. insanın kendine yaptığı en büyük kötülüklerdendir bu. çünkü hayatta henüz kaybetme eşiğiyle tanışmadıysanız, eşik gelmeden kimse gerçek yüzünü göstermeyecektir. ilk aşılmaz engelde de muhtemelen yalnız bırakılacaksınızdır. geçebilenler de olacaktır ama yaşadıkça anlarsınız ki bir elin parmaklarını asla geçmeyecektir. zaten onlara zaman ve emek harcamaktan da asla gocunmazsınız.

    hayır demek aslında, diyebilmek; bir insanın en önemli hazinesidir.
  3. bazen hayır demekle ne kaybederiz?

    bir dostun selamını kaybederiz.
    sımsıcak bir gülüşü kaybederiz.
    bizim yokluğumuzda bizi arayan merak eden biri olduğunu öğrendiğinizdeki sevinci kaybederiz.
    sabahları ilk günaydın diyen kişiyi ve mesajı kaybederiz.
    hayat masal değildir; bir kere daha hayal etmenin mutluluğunu kaybederiz.
    ne kazanırız bunun cevabını bilmiyorum ama hayatımız kayıplarla devam edecektir bu gerçekle yüzleşir, küçük mutlulukları hep kaybederiz.
  4. kendinize olan saygınızı kaybetmediğiniz sürece diğer tüm etkenleri kaybetmiş sayılmazsınız, sadece hayatınızdaki ayrıntıları azaltmış olursunuz hepsi o.
  5. neden hep olumsuzluklar üstünden çıkarımda bulunuyoruz.
    nedendir bilmem bana bir şeyleri reddetmek kabul etmekten daha cazip geliyor. bazen de sadece sonucu, beni neyin beklediğini merak ettiğim için olur olmadık şeyleri kabul ediyor veya reddediyorum. evet, hayat bir deneme yanılma ve meraklı bir insanım.
    bazen de sırf gururumdan ya da ne bileyim inadımdan hayır diyorum ve en çok da bu zamanlar da kendimden soğuyorum. kendim istediğim için değil de karşımdakini çok fazla ciddiye alıp ona göre hareket ettiğim için.
  6. her söylenene evet denirse karşındaki seni bir süre sonra dikkate almaz. vur ensesine al lokmasını imajı çizersin. söylediklerini çok dikkate almaz nasılsa herşeyi onaylıyor diye. arada kendi iç sesimizi dinleyip istemiyorsak hayır demeyi öğrenebilmeliyiz.
    hayır demekle kaybedilecek çok şey olduğunu düşünmüyorum. sonuçta bu bizim kararımız ve verdiğimiz kararlardan pişmanlık duymamalıyız, keşke dememeliyiz. hayır demeyi öğrenirsek olayları istediğimiz şekilde yönlendirmeyi de öğreniriz.
  7. sürekli olarak evet derseniz, çevrenizde ki çoğunluk hep daha fazlasını bekler. bu böyledir. ama hayır demeye başlarsınız karşı tarafın daha sonraki isteklerini kaybetmiş olursunuz. kayıbında kazançlısı.
    ozumm
  8. cevap için eğlenceli bir film önerisi (bkz: yes man)
  9. "kaybedecek bir şeyim var mı?" cevabını verdiğim sual.