etkileyici bir kitap, hele de çocukluğunuzdan kalan yaralarınız varsa daha daha etkileyici.
yalnızlığın çocukken hissettirdikleri de aytmatov tarafından ustaca işlenmiş kitapta. bir de iyi insanların kötülük görmesine değinilmiş. iyi olmak tek başına hiçbir şey değildir, iyi olmak istiyorsan akıllı olman da gerekiyor. saf olmak değildir insanın ulaşması gereken mevzi, olması gereken kötülüğün karşısında dimdik durmaktır mesajını aldım. ama uyguladım mi ? hayır.
!---- spoiler ----!

önce gözyaşı dökülür, dökülür hiçbir şey göremezsin. derken sessizce koca bulutlar yüzerek gelir ve aklından geçirdiğin her şeyi gerçekleştirir. yüreğinde olanları, rahat olmadığını bilir bulutlar. senin buralardan uzaklaşmak, uçup bir yere gitmek istediğini, kimse tarafından aranmak, kimsenin yapmacık yapmacık "sersem çocuk, kayboldu gitti şimdi, nerede arayalım bunu?" dövünmesini istemediğini de bilir bulutlar. senin bir yere kaçmaman, kaybolmaman, sadece sessiz sessiz sırtüstü yatıp bulutları seyretmen için, bulutlar aklından geçirdiğin her biçime girer, seni avuturlar. bulutlar hep aynıdır ama türlü hallere girer. yeter ki sen bil, senin için nasıl görünmek istediklerini...

!---- spoiler ----!