1. çoğu insan uyarıyorum ayağına toplum içinde hakarete gidebilen sözler söylediğinden alınılması çok normaldir.
  2. esas ben umursamıyorum. arttırarak umursamıyorum hem de. sen kimsin ya, sen kimsin ya! bak bu da burda dursun. biraz latifeli bir giriş olsun.

    insanlar ne garip değil mi?
    umursamaz tavır sahipleri yanıt bile vermezler bir kere. sen yanlış yerdesin arkadaşım. benim söylediğim şey şu:
    kişi etrafında, çevresinde ne görürse görsün sadece kendini görür. etrafına merhametli diyenin kendi içindedir merhamet. ne bonkör dostlarım var diyen gerçek bonkörlüğü kalbinde arasın. kişi sadece kendini okur dünyada, evrende. hadi bana beni anlat dostum durma.
    insanları ezik diye yaftalamamalısınız. bir bkz verip kaçmamalısınız. bu kendini başkasında görmek. dediğim bu. yoksa sizi tanımam etmem. siz kendinizi ele veriyorsunuz.
    tanım gerek. gerçekten naif, ince ruhlu insanlardır. bu yüzden alınırlar.
    ben neden yazdım? çünkü seni umursuyorum arkadaşım.
  3. ^:işte atarımı yapabileceğim başlık^
    bence bu uyaran kişinin uyarma üslubuna bağlı.

    şu an bir kurumun toplu beslenme hizmetlerinden sorumluyum. eften püften sorunlar için gerekli gereksiz bir sürü insanlara uğraşıyorum özetle.

    "yemek kötü olmuş, dikkat edin" diye aşçıyı değil de diyetisyeni uyarırsın hadi anlarım, alıştım. bunu üstüme alınmamı veya buna bozulmamı gerektirecek bir durum yok.
    ama gelip "bu yemek ne böyle bunu yapanlar kontrol edenler evinde nasıl yemek yapıyorlar" dersen ve bunu yüz kişinin önünde bağırarak söylersen bunu kişisel algılamam gayet de normal olur.

    yani demem o ki; nerde nasıl konuşacağını, "uyaracağını" ama en önemlisi insana nasıl davranacağını bilmeli insan. tamamen üsluba göre yani algı meselsi ^:zor bağladım sonuca.^