-
işte o insan insanın kendisi olunca durumlar baya bi farklılaşabilir. aynı derece vahşi sayılabilir mi?
edit: şu sıralar youreads eş zamanlı kitap okumaları listesindeki çürümenin kitabını okumaktayım. orada şöyle diyor özgür olmanın tek yolu kendini aç bırakarak öldürmektir. mesela bu da bir vahşet mi sayılır. -
bir insanın yok olmasını isteyebilirsiniz; gözünüzün önünden yok olmasını, hayatınızdan yok olmasını...
silinmesini isteyebilirsiniz... ama ölümünü istemek ayrı bir şey. biz kimiz ki bunu isteyelim-bekleyelim diye düşünüyorum...
içimizdeki şeytanda sabahattin ali şöyle der:
"iyilik, kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir."
burdan yola çıkarak; birinin ölümünü istemek, birini öldürme suçunun en alt basamaklarından biri olarak kabul edilebilir.
ayrı bir nokta var ki bu söylediklerime tamamen ters düşüyor.
ölümcül bir hastalığa yakalanmış, son evrelerine yaklaşmış ve çok fazla acı çeken birinin "artık ölmesini" isteyebilirsiniz. /isteyebiliriz / ve kendi de isteyebilir.
bu tamamen farklı. asıl düşünce gitmesi-yok olması- silinmesi-ölmesi değil; "artık acı çekmemesi"
aynı şekilde bitkisel hayattaki biri için de kalbinin kendiliğinden durmasını dileyebilirsiniz...
dediğim gibi ikisi çok farklı açılar....
ne olursa olsun kimse ikisini de yaşayacak duruma gelmesindir dileğim...
-
notum: sabahattin ali alıntısını; abi 'nin (#5684) numaralı iletisinden aldım. teşekkürler ^:swh^