1. bir gün, bir gün gerçekten insanlar bu cümleleri söyleyecekler mi?

    "uzun masallar ardında mağrur
    boynunda ölüm çanıyla oturan güç
    senin de senin de canın cehenneme
    ey sultan hamit tuğralı korucu alayları
    kardeşi kardeşe kırdıran siyaset. . .
    bir gün elbet bir gün elbet
    örter üstünü bu ağır yanlışın
    sevgiyle, yalnızca sevgiyle işlenen
    bir dal incelik, bir simli gülüş
    bir kardeş mavi."
  2. şairin tüm öfkesini kusttuğu muazzam bir şiir. sanki kızgın olmaktan çok kırgın gibi...
    buyrun:

    bir kardeş mavi

    canı cehenneme rahat uyuyanın
    kapısını örtenin perdesini çekenin
    yüreği yalnız kendiyle dolu olanın
    duvarları ancak çarpınca görenin
    canı cehenneme başkasının yangınıyla
    evini ısıtıp yemeğini pişirenin.
    bahçesine dek gelen alevleri
    şehrayin sanan aptalın
    canı cehenneme, camlarında
    parçalanmış cesetler uçarken
    bir iğdiş incelikle çiçekleri sulayanın.
    mutfakla yatak odası arasında
    çarşılarla gövdesi bencillik hırsı
    yılgınlıkla yenilgisi arasında
    dünyayı tüketenin canı cehenneme.
    orda dağlar bir mezarlık
    bulutlar kan salkımı sular toprakta düğüm
    orda evler oda oda kanarken
    burda yeşerenin canı cehenneme.
    ey bir halkın gözyaşıyla ruhunu yıkayan kin
    ey zulümle yükselen başarı
    ölü sayısına endeksli maaş;
    uzun masallar ardında mağrur
    boynunda ölüm çanıyla oturan güç
    senin de senin de canın cehenneme
    ey sultan hamit tuğralı korucu alayları
    kardeşi kardeşe kırdıran siyaset. . .
    bir gün elbet bir gün elbet
    örter üstünü bu ağır yanlışın
    sevgiyle, yalnızca sevgiyle işlenen
    bir dal incelik, bir simli gülüş
    bir kardeş mavi.