-
ahmet hamdi tanpınar'ın adalet cimcoz'a yazdığı mektuptan bir cümle. birçoğumuzun en büyük problemini ortaya koymuş.
günümüzde teknoloji sayesinde her bilgiye ulaşabiliyor olmamız aslında hiçbir şeyi tam olarak öğrenemememize ve bu açgözlülüğe sebep oldu.
bu tatminsizlik, sabırsızlık, hiçbir şeyde tam olarak iyi olamamak, hiçbir şeyi en sonuna kadar öğrenememek, her şeyin yarım kaldığını düşünmek, ya da bir şeylerin çok derin, sonsuz olduğunu düşünüp hiç bulaşmamak modern insanın en büyük problemi bana göre. -
ne harika bir kaygı? ne yüksek bir görüş. insanın böyle bir şeyi dert etmesi için sanıyorum önce kendinde görmesi lazım. bu ifadeler bizi eğitimin işlevine götürür. bilgi arttığı için disiplinler arttı. uzmanlaşma alanları arttı. önceden bir hekim aşağı yukarı her şeyden anlaması gerekirken şimdi sadece tek bir alana yönelebilir oldu. iyi de oldu. eski bilginlerin yazdıklarına bakarsınız az çok her şey hakkında yazdığını görürsünüz. bazı alimlerin yedi sekiz bilimde eser vermesi söz konusudur fakat ne kadar derine inebilmiştir bu insanlar?
her şeyden çeşit çeşit okumak bilgi sahibi olmak tabii ki eleştirilecek bir şey değildir. uzmanlaşma için ise pergelin bir ucunun sabit olduğu bir nokta olması gerekir. bir psikolog alanı ile ilgili okumalıdır mümkün olduğunca. sonra ilişkili diğer bilimleri. çerçeve giderek genişlemelidir. aslolanın okuduklarımızdan faydalanmak olduğu unutulmamalıdır.