1. insanlığın en büyük egosudur. amaç nedir? mükemmel bir eğitim mi vereceksin çocuğuna? yaşadığın hayattan sen zevk alıyor musun ki dünyaya gelmesine vesile olduğun çocuğun yaşamaktan zevk alacağını düşünüyorsun. çocuğunun yaşadığı zamanda dünyanın çok yaşanılabilir bir yer olacağının garantisini verebilir misin? çocuğu yapayım ileride bakarız ne olacağına diyerek bir birey yetiştirmek ne kadar doğrudur. bu soruları çoğaltmak çok kolay. tavsiyem bu dünyaya çocuk falan yapmayın.
  2. fazlaca spesifik bir düşünce olduğundan iyi mi kötü mü karar verilemiyor. hatta iyi ya da kötü olması eyleme içkin değil bu yüzden karar vermeye gerek yok. elbette bilinçsizce üremek hem çocuğa hem çevreye zararlı ama bu dünyaya çocuk getirmeyin demek de nihilizmin doruğu. bunu ilk biz düşünmedik. ama bizim sorunumuz bunu dile getirirken bağlamı yanlış ele almamız. çocuk dünyaya getirmeyin dünya kötü. bak ne çirkin ne totaliter ve reaksiyoner bir cümle. bir çocuğu dünyaya getirmek senin hayattan zevk almanla zerre ilgisi yok. eminim biyopolitikada da böyle saçma düşünceler işlenmiyor. birine mükemmel eğitim vermek mesela kime göre mükemmel. ya da eğitim almaktan kasıt nedir? insan olmakla diploma almanın nasıl ilgisi kurulur. thomas bernhard da beni düşünmeden beni bu dünyaya getirdiler diye ailesine sinirlenir. lakin bu edebiyatın bir parçası olduğu için güzel lakırtı olarak kabul edilir. ama ciddi ciddi egon yüzünden çocuk yapıyorsun, yapma denmez. doğacak bireyin varoluşunu bu kadar kaba irdeleyemeyiz.
    sezgi
  3. ilk beyin naklini yapacak çocuğu getirebilecek gene sahip ise yapacağı kaprisin hakkını veren kişinin beyanıdır.
    ancak toplama işlemlerini eli ile yapan bireylerin pek de böyle bir kapris yapmasını doğru bulmuyorum efenim.