kurban'ın 2005 tarihli insanlar adlı albümünün beşinci ve bence en güzel şarkısı.

sözleri aşağıdaki gibidir:

uzaklarda ararken bir ses duydum derinden
yakınlaştı sonra
takıldım tam düşerken tuttu bir el elimden
devam ettim sonra
yalnızlığıma ağlarken
uyandım ben aniden
hepsi burada şimdi
bütün insanlar

senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden

omuzunda ağlarken
ruhu aktı teninden
çaresizdi sonra
yeni bir gün başlarken
güneş battı aniden
karanlık şimdi

yalnızlığıma sığınırken
bir ses duydum derinden
herkes burada şimdi
bütün insanlar

senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden

ne oldu şimdi

senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden