literatürdeki en sağlam dramatik tenor aryalarındandır. aşırı kısa olduğu için tadı damakta kalır, bir türlü tam tatmin etmez insanı. aryada iki defa "puccini'nin tipik pentatonik hareketleriyle si bemole doğru coşma hali" yaşanır. aslında birkaç cümle vardır her tekrarda ama sanki o iki tekrar birer cümleymiş gibi soluksuz gelir insana.
dramaturji anlamında da çok vurucudur, operanın sonlarında, infazı yapılmak üzereyken "söyleyin benim hatuna..." kabilinden bir haykırış vardır.

ch'ella mi creda libero e lontano
sopra una nuova via di redenzione!…
aspetterà ch’io torni…
e passeranno i giorni,
e passeranno i giorni,
ed io non tornerò…
ed io non tornerò…
minnie, della mia vita mio solo fiore,
minnie, che m’hai voluto tanto bene!…
tanto bene!
ah, tu della mia vita mio solo fior!

eksik ve çatlak italyanca çevirimle yalan yanlış meali;

kurtulduğumu, özgür ve çok uzaklarda olduğumu düşünsün
dönüşümü bekleyecek
ve günleeer günler geçecek,
ben dönmeyeceğim

minni, hayatımın tek çiçeği
beni öyle çok seven, öyle çok...
ah!(si bemooooll oooyyooyooyyy) sen hayatımın tek çiçeğisin!

(bkz: la fanciulla del west)
(bkz: puccini)
(bkz: dick johnson)