çince'de alfabe yoktur, resim yazı vardır. her resim yani karakter bir olguyu ifade eder. tam olarak kaç karakter olduğu bilinmemektedir. bu karakterleri okumak ve yazmak cidden zordur. bildiğin resim ezberlemek gibi.

çince konuşma da yine diğer dillerden ayrılır. çince' de dört ton vardır. sesteş kelimeler görürsünüz ama anlamları çok farklıdır çünkü kelimeler farklı tonda telaffuz edilir. mesela 3. tonda wen (vın) sert şekilde söyleyince soru sormak anlamına gelirken 4. tonda (vı-ıın) öpmek anlamına gelir. yani birine "size soru sorabilir miyim?" demek istersiniz ama " seni öpmek istiyorum!" da diyebilirsiniz. :)) arada çok ince bir ton farkı var sadece.

bunlar haricinde grameri son derece basit. ben-gitmek- okul şeklinde bir cumle yapıları var. geniş zaman şimdiki zaman ayrımı falan yok. adamlar resim ezberlemekten gramere geçememiş. :))

çince çok baskın bir dil ve çin kültürünün en önemli öğesi. çin'i tarih boyunca isgallerden koruyan çin seddi değil, çince olmuştur. adamlar o kadar milliyetçi ve dil konusunda hassas ki nihayetinde sizi kendilerine benzetiyorlar. mesela ne kadar milliyetçiler dil konusunda? adamlar teknoloji kökenli hiçbir sözcüğü orijinal haliyle almamış. zaten çince'de de orijinal kelimesi yok. mesela internete ağ diyorlar. futbola ayak topu. aslında ne kadar basit ve doğru değil mi?

işte biz beceremedik onu. tüm tabelelarimiz, bina isimlerimiz ya ingilizce ya arapça. türkler kadar milliyetçi gecinip milliyetçilikten bu kadar uzak baska millet yoktur.