çocukken ne alacağını anlamadan bakkala gitmek



  1. bir de bunun koşullanma durumu var. küçükken artık ne kadar çok ekmek almaya gönderilmişsem, misafirin "kendine bir şeyler alırsın bakkaldan" diye verdiği harçlıkla sorgusuz sualsiz gidip iki ekmek alıp dönmüşüm. köşesini yiye yiye eve dönmeyi de ihmal etmemişim.
  2. -o ara kafaya takılan şey annenin istemediği şeyleri alıp eve döndükten sonra geri bakkala yollaması değil. senin yarım yamalak anladığın şeyi bakkala anlatırken bakkalın sana salakça bakması. zaten sürekli aynı bakkaldan alışveriş yapıyorsundur. adamın az çok derdini anlaması lazım o anda çocuğun.

    -bide olayın annenin yanlış getirdiğin şeyleri ''tamam neyse bundan değildi ama gitme olmazsa ben alırım'' olayı var. vicdan azabının 5. boyutu resmen. kadın senden yardım isterken başına iş verdik durduk yere diye dövün dur.
  3. bilinçli tüketici olma yolunda giden bir cimcimeydim ben. 3 yaşımda göndermiş annem ilk bakkala. bu, babamın evden ilk ayrıldığı zamanlara tekabül ediyor ama benim ayaklanmalarıma ev halkı alışık zaten. mor kayıp; bir bakılıyor nerede, arka bahçeye emekleyerek kaçmış. bu daha da küçük zamanlarım.

    ali bakkal vardı işte mahallede. sigara ve ekmek muhabbeti bizde de var o zaman. bu bahsettiğim yıllarda 6-7 yaşlarım olsa gerek. ekmeği başka bir yerden almış, sigara satan ali bakkalın yolunu tutmuştum. ben o zaman daha minnak, adam devasa bişiy. "sigara istiyorum ben amca" dediğimde hiç unutmam bana; " git o ekmeği nereden aldıysan, sigarayı da oradan al" demişti. artık nasıl koyduysa o laf bana, yıllarca hiç uğramadım civarına bile. o zamandan minnetim yoktu demek; iki mahalle öteye gider yine ali bakkala uğramazdım. taşınmadan az zaman önce 12 yaşımda, ablası devralınca ancak gittiğimi biliyorum..

    ne istediğimi hep bilmişim de, o yaşta çocuğu da bu kadar sorumluluk verilmez ki canım.
  4. epey bir yaptığım davranış, ne alacaksın diyen bakkal amcaya bir şey, deyip dükkanda göz gezdirmek^^
  5. çocukken hep 2 ekmek 1 sigara aldığımdan beni pek etkilenmeyen olaydı. bakkal da zaten tanıdık olduğundan "bi tane finstın x slim baks kapaksız" muhabbetine girmeye gerek kalmıyordu. kendisi biliyordu ne marka sigara vereceğini.

    haa ne zaman olay "iki ekmek, bir ıslak mendil, bir ayçiçek yağı ama şu marka değil bu marka, 9 yumurta, bıdı bıdı" noktasına gelince işler karışıyordu tabi...
  6. bakkala gitmekten nefret ederdim. annemle yaşadığımız ve gün boyu o işte ben okulda olunca akşam eve gelirken birlikte alışveriş yapardık benim gitmeme gerek kalmazdı ama yazın gittiğim akrabaların yanında küçük olan çocuk bakkala gider düşüncesini yıkmaya çok uğraştım ve ben gidiyorsam o da gitsin diyerek kuzenle sırayla gitmeye ya da ikimimz birden gitmeye başladık. paraüstü senin olsun hadi tarzındaki sözlere de o 3 kuruş para için ne uğraşcam istediğim bişey olunca biriktirdiğim paramdan gider alırım kafasındaydım. değişik bir çocuktum sözlük
    wtf
  7. en sonunda annenin elinden tutup bakkala beraber gitmenize sebep olabilir. bunu yapmadan önce 4 kez gidip geldiğimi hatırlıyorum. baya baya duymuyordum sanırım, duysam 4 kerede aklımda kalırdı herhalde...