çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
alıp basımı gitmeyi yollar boyunca
seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
masal şehirlerini geçerken hızla

çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
ürpertili, sımsıcak tenini kadınların
salmak serin sulara gövdemi
düşüp gitmek ardına şiirin ve aşkın

çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
varolduğumu düşünmeyi, ürpererek..
karanlık bir odada küçük bir çocuk gibi
yağmurdan ve yalnızlıktan ürperek

çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
düsüncemi genis ve sonsuz olanla birleştirmeyi
hırçın ve ele geçmezce atılgan
uysal ve usulcacık benim olan şeyi...

çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
ve hep seveceğim beynim ve tenim varoldukça bu dünyada
pırıl pırıl olanı, her zaman bir güz diriliğinde
değişmez ve değişken olanı sonsuzca...