çemberlitaş'ta bulunan dünyanın merkezi. ikinci yeni için sezai karakoç ve cemal süreya der ya hani; "laleliden dünyaya giden bir tramvaydayız" diye. işte o tramvaya binip dünyaya gitmeden önce ya da dünyadan laleli'ye geri geldiğinizde oturup soluklanacak, günlerin getirdiğini ölçüp biçecek, kimse yoksa bile yanınızda göğe bakarak, akvaryum izleyerek ruhunuzu dinlendireceğiniz bir yer.

aslında bir nargileci diye bilir çoğu insan. istanbul'un en güzel nargilecisidir nazarımda. ama salt nargileci olarak addedemem ben bu medreseyi. ona medrese gibi bakarım. her gittiğimde iyice derin çekerim nargilemi, iyice izlerim sağımı solumu. gelene geçene selam veririm. ama daha da güzeli selamım havada kalmaz. modern hayata dair neyim varsa arkama bakmadan bırakırım bazen, çıkıp bir iki tur atar geri gelirim. güven duygumu pekiştirir bu medrese. selamun aleyküm der girerim, selamun aleyküm der çıkarım. iki çay, bir nargile vardı derim, hesabı öderim.