çözemediğim bir şeyler var hayatımda
sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen
dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık
nereye kadar gidebilirim, gitsem?

aradığım nedir, o kentten bu kente?
adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir
gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler
yüreğimdeki denizin suları birden çekilir.

özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum
ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu
bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın?
yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu.

taşlar yığılmış önüne en güzel, en anlamlı duyguların
uçsuz bucaksız bir tüneldeyim ve her yanım karanlık
koluma giriyor bazı adamlar, bir şeyler söylüyorlar
kalıplaşmış, sıkıntı verici, güdük.

oysa acı diye bir şey var bu dünyada
ölüm var ki yüreğimde bu boşluğu yaratan biraz da odur.
yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım
gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür?

çözemediğim bir şeyler var hayatımda
sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular
sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum
ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?