atina felsefe okulunun son diadoku. imparator iustinianos helen karşıtı cenahtaki danışmanlarından etkilenerek atina felsefe okulunu kapatmıştır. okulun başında olan damaskios pagan felsefesinin son başkanı oldu böylece. karar verilince yardımcılarının desteğiyle kitapları ve malzemelerini okuldan çıkarıp, pers hükümdarının sarayına gittiler. roma'nın dışladığı güzide helen geleneği amiyane tabirle barbarın himayesine girdi.
pers himayesinde damaskios görevini bıraktı ve eve kapanarak eserleri üzerine çalıştı. ilk ilkelere dair çıkmazlar ve çözümler olarak bilinen çalışmasına yoğunlaşmıştır. konusu ilginçtir daha doğrusu herkesin araştırdığı ama çözüm sunamadığı konudur. damaskios da üç yüz gün durmaksızın çalıştı. çalışırken düşündüklerinin beyhudeliğini düşünüp bırakırdı sonra eski hızıyla dönerdi. anlaşılamayanı anlamlandırmaya kalkmış ve sonunda bunun farkına varmıştır. agamben damaskios'un işlediği konuyu kitabında pek bir güzel alıntılamış, ben de yorum katmadan paylaşayım.

"bütün'ün tek ve üstün başlangıcı dediğimiz şey, bütün'ün ötesinde midir? yoksa mesela bütün'den doğan tüm şeylerin zirve noktası, onun belirli bir kısmı mıdır? dahası, bütün'ün başlangıçla bir olduğunu mu söylemek durumundayız yoksa onun başlangıçtan sonra geldiğini ve ondan doğduğunu mu? çünkü eğer bu alternatif kabul edilirse, bütün'ün dışında bir şey var demektir; peki ama bu nasıl mümkün olur? nitekim hiçbir eksiği olmayan, mutlak bütündür, ancak başlangıç eksiktir, o yüzden de başlangıçtan sonra gelen ve onun dışında olan, mutlak bütün değildir."

ilk hıristiyanları öylesine derinden etkilemiş yeni platonculuğun en iyi savlarından bana kalırsa.