(bkz: yaradancılık)

tanrı inancına ve din bilgisine, vahiy, hadis, kehanet, kutsal kitap, peygamber gibi dinî kaynaklarla doğrudan değil, akıl ve mantık yoluyla dolaylı bir biçimde (de) ulaşılabileceği ilkesini esas alan inançsal görüştür. bu görüşe göre; insanın doğasında yaratılıştan var olan bir (yaratıcıya) inanma içgüdüsü vardır ve tanrı inancı, zaten hiçbir aracı olmaksızın sadece akıl yoluyla kavranabilecek bir olgudur. insanı ve evreni yaratan bir tanrı vardır, evrenin işleyişi ile ilgili kuralları koymuş, sonradan insanlığa ve evrene müdahalede bulunmamıştır.

farklı dinler arasındaki norm farklılıklarına vurgu yaparak, doğruları keşfetmeleri için insanlara akıl veren bir yaratıcının varlığına inanma, yalın bir tanrı inancı deist insanı ve deizmi ifade etmektedir.

ayrıca (bkz: teizm) (bkz: ateizm) (bkz: agnostisizm) (bkz: panteizm) (bkz: panenteizm)