ilk çağların daha doğrusu yabanıl insanların çağının bir altın çağ olmadığını söyler. ona göre bu çağ bir sefalet çağıydı ve insanlar bu sefaletten kurtulmak için doğadan kopan bu yaşantıyı kurdular. j.j rousseau bu ilk yabanıl insanın yaşantısını kutsar. bu konuda demokritos'un düşünceleri bana daha mantıklı geliyor.