olurmu ecelsiz üç canı almak
olurmu gülleri dalından kırmak
utansın karanlık utansın toprak
ağlasın gökyüzü kızarsın şafak

üç yürek üç fidan üç güzel insan
devrimin üç gülü dillere destan
deniz'im ol, yusuf'um ol, yoldasım ol, hüseyin'im ol

zamanın gündüze çaldığı bir şafak ilkbaharı sonbahara cevirdi 6 mayıs
dünyanın dönüşüyle ölüme aktı zaman
güneş süsü verilmiş cellat bembeyaz karanlığa alıp götürdü canları
üç deniz, üç yusuf, üç hüseyin üç yürek üç can üç sonsuz
yürüdüler dar ağacına korkusuz
adımları hapsedilsede yargısız asılır mı bu üç yürek asılır mı bu üç heval sorgusuz
denizler'in yusuflar'ın hüseyinler'in türküsüdür bu
dalgalar meydanlar ve dağlar söyler bu türküyü
baldırandır yüreğimizdeki ey yoldaş
gölgesiz ve kefensiz gidenlerin türküsüdür bu
ağıtsız, ağlamaksız, halaylı,türkülü uğurlarız gidenlerimizi
şimdi savurup bütün hüzünleri köhne bir zamana
meydan okumak zahir aynalara
ilkbaharda kanayan bir yaprak misali
savrulmak özgürlüğe esen rüzgarla
bir şarkı, bir şiir, bir ıslık ve bir rüzgar selamıyla gidenlerin
denizler'in yusuflar'ın hüseyinler'in türküsüdür bu.